Inne podróże

Uroki irańskiej polityki

Polskie media, gdy już wypowiadają się na temat Iranu, to zazwyczaj przedstawiają kraj w najczarniejszych barwach, podkreślając fundamentalizm religijny i zamordyzm reżimu. Tymczasem młodzież irańska nie boi się rozmawiać o polityce ani się z niej śmiać*.

Chyba najczęściej obiektem kpin pada Mahmud Ahmadineżad. Były prezydent Iranu w Polsce znany jest przede wszystkim z negowania Holocaustu** i gróźb wymierzonych w Izrael. Irańską młodzież bardziej zajmują jednak inne kwestie. Ahmadineżad ubiera się w znoszone garnitury podkreślające jego pochodzenie z niższej klasy średniej, który dla większości młodych wykształconych ludzi jest  „obciachem”. Irańskich studentów, z którymi rozmawiałem, bardzo bawi również aspekt mistyczny, który były prezydent próbował wokół siebie roztoczyć. Do sieci trafiło video ze spotkania z ajatollahem Javadi Amoli, w którym Ahmadineżad utrzymywał, że podczas przemówienia w ONZ wokół jego głowy utworzyła się zielona aureola, a sala przywódców wpatrywała się w niego ponad pół godziny bez jednego mrugnięcia.

Były prezydent Iranu wielokrotnie też wspominał o swoim specjalnym kontakcie z Mahdim, XII Imamem szyizmu, który ma przyjść z powrotem na końcu świata zbawić ludzkość. Ahmadineżad wielokrotnie sugerował, że z zaginionym Imamem prowadzi rozmowy… Taka postawa dla większości studentów wydaje się nie do przyjęcia. Mój znajomy z Hamadanu, Mohamet Mahdi podsumował byłego prezydenta dwoma zdaniami: „Z Ahmadineżada i jego dziwactw nie da się nie śmiać. Nawet jego zwolennicy się śmieją”.

Innym sposobem na rozpoczęcie ciekawej dyskusji i rozśmieszenie naszego rozmówcy, jest wspomnienie o „bardzo starym ajatollahu Ahmadzie Jannatim”. Efekt gwarantowany!

Jannati należy do grona Rady Strażników Konstytucji, która m.in. zajmuję się akceptacją kandydatów na stanowisko prezydenta. Ten osiemdziesięciosześcioletni duchowny wsławił się odrzucając kandydaturę prawie dziesięć lat młodszego ajatollaha Haszemi Rafsandżaniego komentując, że jest za stary, by zostać prezydentem. Młodzi Irańczycy zaczęli się więc pytać: co Jannati robi jeszcze w polityce? Powstało mnóstwo kawałów i memów internetowych dotyczących duchownego i jego wieku np.

“Gdy Noe dotarł do nowego lądu Jannati już tam był.”

“Gdy Bóg zdecydował się zniszczyć świat, kliknął na swoim komputerze “usuń”, po czym nagle pojawił się error: Jannati cannot be deleted”.

I w tym stylu. Na facebooku stronę z żartami o Jannatim polubiło już ponad 80 tysięcy ludzi.

Poniżej kilka przykładów wesołej twórczości irańskich internautów:

4

6

3

5

1173646_499684990121888_139809445_n

Więcej tu.

Mimo wszystko irański rząd trzyma się mocno. Spotkałem pewnego podróżnika, który uważał, że władza, mając przeciwko sobie cały kraj, szybko upadnie. Nic bardziej mylnego. Choć podczas podróży zapewne usłyszymy niejedno złe słowo odnośnie do grupy trzymającej władzę, a może i nawet islamu, to musimy pamiętać, że rozmawiamy przeważnie ze studentami, lub ludźmi wykształconymi na tyle, by przeprowadzić z nami dyskusję po angielsku – a to niewielka próba w skali kraju. To klasa robotnicza, mieszkańcy wsi i niższe warstwy społeczne napędzają reżim. Ludzie w większości konserwatywni z przekonań i przywiązani do religii. Zmiany, jakiej by chcieli, dotyczą ekonomii, a nie charakteru religijnego kraju.

* Iran oczywiście jest państwem autorytarnym i należy zachować pewną rozwagę w rozmowach o polityce w miejscach publicznych i z dopiero co poznanymi ludźmi.

** Niestety w tym przypadku propaganda zadziałała i kilkakrotnie słyszałem pytanie „ale.. czy Holocaust naprawdę istniał?” lub „tak był, ale nie taki duży jak o tym mówią żydzi”.

*** Co ciekawe, w wywiadach dla zagranicznych telewizji, Ahmadineżad zaprzeczał całemu wydarzeniu.

1 myśl na temat “Uroki irańskiej polityki”

  1. Holocaust naprawdę istniał? Nie wiem. Większość twierdzi że nie, ale są tacy u nas w kraju ,a nawet podobno ktoś o nich słyszał na zachodzie że tak. Dla Stalinowców sprawa jest jasna istniał i to, stalinowcy próbowali mi wmówić poprzez propagandę komunistyczną. Na szczęście były stacje takie jak Radio Wolna Europa czy Głos ameryki które podważały prawdę o istnieniu Holocaustu
    Teraz dla mnie jest bez znaczenia czy prawdę mówili komuniści czy zachód. To teraz nie ma już znaczenia i nie ma możliwości weryfikacji.

Leave a Reply